Bütün Mevsimlerin Geçiş Yerisenin yokluğunda sokakta yaşam ağaçta bir yaprak kadar kırılgan bir kağıdın makasa direnci kadar değil ömrümün yıllara direnci al ellerine tut onu hiç değilse güzünde biraz mutluluk görsün üryanlığımı koy defterinin arasına günlüğünü yazarken çıplak ellerin dokunsun artık isterse tanrılar çıldırsın bir cehennem sarmalı kurt ile kuzunun hikayesi belki de bir aşk hikayesidir arının çiçeği döllemesi zamanı uzat bana sevgili bulunduğum yer bütün mevsimlerin geçiş yeri geçilmiş yolların son çingenesi gibi şehrin üstüne düştü ışıkla çizilmiş mavinin son resmi genç kızların çeyiz sandığından kaneviçeler dağılır umutsuzluk sokağına baykuş gölgeleri çözülür gelincik çiçeğine döner resimler güneş uzaktan boynunu eğmiş gülümser eritir yüreğimin çeperini söz dinlemez artık vesselam aşık oldu |