Ey RüzgarBir hayal kuruyorum Herkesin hayal kurabilme Olasılıklarına takılı yeryüzü Annemin erkeden gidişinin sızısını Çıkartamıyor tırnaklarım Kanatıyor, Sadece kanatıyor Sözlüklerden arıyorum Gözlerinin gülüşünün Bende yarattığı etkiyi Sözlüklerde de yok Herkes kendisi yazıyor özleminin rengini Kökleriyle dalları arasına sıkışmış bir ağaç gibiyim Ne dallarıma geçiyor sözüm Ne de dinliyor köklerim beni Pupa yelken gitmeye yetmiyor nefesim Arkasından bizi buralara bırakan geminin Doldurdu yelkenlerine bütün gökyüzünü Ey rüzgar Vatansız kaldı buralar |