ölü adamlar’git gide düşüyorsun gözümden gecenin bir yarısı keyfe keder bir sensizlik peydahlıyorum yine bağıra çağıra hücum ediyor üstüme dişlerimin arasında ezilen adın hiç zamanı değil ama çok sessiz sokak ve ben çok ıssızım aslına bakarsan hissizimde.. her bir köşede ölmüş adamlara çarpıyor yüzüm kirli sakallı şiirler yazan kimsesiz adamlara hepsini gözlerime gömüyorum bir bir oralı olmuyorlar! sonra serseri bir gölge dolanıyor belime sen gibi bakıp sen gibi gülüyor ölümsüzlüğünden utanıyorum! sana dair bildiğim her şeyi unutup
(sesine yüreğine sağlık Barışım) |
ve seslendirmekte ayrı bir keyif verdi