Kavganın "la" sesi
yağmurdan uçurtma yapmış çocuklar
demirden silah yapmış birileri bahçeler ne içinmiş ellerin yoksa bak trenleri kaldırdılar, hızlandı vedalar kimse kimseye göstermiyor gözlerini uykuları doğranmış kadınların aşk yanında yatan bir horultu kadarmış sonra öpüp göndermek sevdiklerini hayat, kapı arasında yaşanmış incecik bir merhaba ne iyi ne iyi, kahvenin yanında o çok sevdiğin sohbet yağmurun ardından selam veren güneş bir çocuğu havaya kaldırmak güzelliği sonra aniden aklıma çakılması koca bir boşluğun ve dolduramayan o musluk kendi içini yağmurdan uçurtma yapmış çocuklar demirden silah yapmış birileri toprağın ağzına sürülen beyaz mermilerden başka yaşamak ne içindi |
Hayatın keyif aldığımız anların toplamı olduğuna ben de yürekten katılıyorum. Keşke hep öyle geçse. Yani şiirin yine ikinci bölümü gibi.
Tebrikler,