d/Üşüyorum, Beni gözlerinde sakla Zeryam. Göğüslerinde. Bu taş zindan nefesimi sınıyor, Kör düğüm bir havasızlıkla. Seni soluyorum Zeryam iliklerime kadar seni. Bir bulut düşün. Pencerenin kenarından, Bizi izliyor, Bir iz düşümüdür bu, Anansın rahmetli rahminde. Seni, Her nefeste anmak, Bir zikirdir vec-d makamında. Hadi makası al eline, Kanımı kes, Kes kendi ölçülerinle, Kendine bir aşk diktir kör terzilere. Umudun serçe parmağı kırıldı bak. Böyle acımı olur mu deme Zeryam. Kapıma dayandı hasret. Mefhumunu yitirmiş aşk; Burnundan soluyor yine. Tamara yalnızlığıdır bu, Tek başına, görkemli bir şatoda. Ben bilmem, Bilenler anlatmıştı. Çaresizliği, Yıldızlar gökyüzünden gidince, Çocuklar salıncaklarını sökermiş aydan, Güneş gidermiş. Sonra gıkı çıkmayan çığlıklar. Susarmış. Ah Zeryam. Sana hangi şiirin sokağından geleyim. Hangi sözler getireyim. Yoksa, Badem çekirdeklerinden bir gemi mi, Hayallerinde yüzdürsen.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ZERYA -1 şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ZERYA -1 şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.