Ey y a ş a m Beni kendinden ‘’ aforoz ‘’ et. Tadım-tuzum yok bu aralar.
//
Ne zamanuykuya dalsam, anlamadan Geçmekte olan zamanın Kör ikliminde üşür kirpik aralarım. Aynası kırılırken geçmişin Kendinden emin adım Kendine b/ağlı Çift dikişli bir ölüm satın aldım. Bütün insanlık nasibini yudumluyor. Bilinmez (ki) Kaç dilde ölün meliydi? Yağmur pencereden düş/erken(den) Dikişsiz, Ve meyilsiz Sus-ar-ken insanlar.
//
Göğün mezarında uyur inancımız Düşse Üzerine basıp, tükürecek suretler tanırım Yüzlerine bakılmayacak sıfatlarıyla. Tökezler parmak diplerim de ki nefis Ve sayıklar defalarca çok sonramı Tutsanız ellerimden Ötelesek hayatı. Yaşasak. Sahip çıkmazsınız bilirim Para desen yoktu hiçbir cepte Yırtılır emek Böyle acınarak sürünür hayaller.
//
Bir şemsiye boşluğunda, Ceketimin ağız kokan yanına ellerimi sıkıştırarak Yürümeye başladım usulca. Gökyüzü dinginleşmiş İnsanlar bir birini yemekten katledilmişti. Acımadım Utandım. Daha kaç ’’ a n n e ’’ gelirdi ki şu hayata? Sonra yağmur yağdı Sobamın başında insanlığı ısıtarak Annemin pişirdiği kestaneleri ısırdım… Gücenmedim yırtık çorabımın Ve cebimde beş kuruş paramın olmamasına.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
İki dirhem, Bir hayat şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
İki dirhem, Bir hayat şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
her zaman ki gibi
harikulade bir şiirdi
tebriklerim alkışlarımla beraber
kaleminiz daim olsun