Kaç kelimeyle sever bir insan, ötekini...
Kaç cümle arasında boğuşur yürek?
Hangi harf tamamlar yitirdiklerini...
Ah!
Boşluğumda sızlayan acının uğultusunda buz keser yüreğim.
Gözlerime oturan yumrunun hesabını yapamazken
Kaç ömre aldanır insan?
Keşke iç çekerek yazdıklarımı
Çığlık çığlığa duysanız.
Susarak dindirdiğim a c ı m ı görse gözleriniz, bir yakasından tutsa elleriniz.
Keşke sevmese kimse, bir ötekini.
Diğerinin aklı, ötekinde kalmasa.
Öpmese dudakları, ait olmadığını.
Sussa dili yalan atmaktansa.
Hepimiz aynı anda, aynı zamanda taşıyor olmasak aynı kalbi.
Bazıları hiç taşımasa mesela..
İhtiyacı olan birine bağışlasa.
Mesela bir gece yarısı müziği son ses açıp mutlu olsa, ağlamasa.
Hele birde şiiri şiire küstürenler var aramızda.
Şaşıyorum..
Şaşırıyorum..
Gözlerimde bitmiş bir hayat.
Damla damla üşüyen yağmurlar kadar saçma geliyorum belki sana ama
- Halil Sezai modunda yüreğim " içim paramparça viraneyim yalan oldum "