uğunan kızların şarkısıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın yüzümde donan nehirlerin kıyısı yok
çok yalnızım dedi esmer kız yüzünde denizlerin tutuştuğu mahzun ihtiyara gülümse dedi usulca gülümse zayıflığımızı kimseler bilmesinler..
yeğenim Aslı’ya
kovulduğumuz cennete gene varacağız ve dikileceğiz günahlarımızın karşısına bunu bil ey uğursuz kargış! ezanları ve çanları aynı savaktan akan sokakları dar dilencileri kurnaz şehirler kalpleri anne sancısınden mahrum kadınlar ve uzadıkça kirlenen sakalllarıyla gamsız adamlar halimizi bilmesinler.. ey ikircikli koşturuş! yani asi ırmakların kapılmaya gelmez akışına bırakılmış serkeşlik yani muharref geçmiş uğunmuş gelecek yitirilmiş gençlik! kalbimizi yaralayacaktır hep kırçıl şiirler ve gümrah ağıtlar anlamayız sanattan ki hiphop ve caz bize uzak dili yaralı bağrı yanık kavallarız cümbür cemaat gülsek de köşe bucak aağladığımızı kimseler bilmesinler.. süğüklerinde ilik gibi sevdalar yaşanan evler saçları uzun tenleri ak güzeller biliyorum hepinizin sabırlı havariler gibi bir müjdeye ihtiyacı var kaidesiz bir heykel gibi dursam da karşınızda bir bakın hele ceplerimde neler var kapayın gözlerinizi ceplerimde öpüp alnıza koyacağınız şiirler kimseler bilmesinler kelimelerim neden bu kadar yıpranmış ellerim neden metruk yaralarım neden bunca cazip ve güzel imletmeyin kimseye mahzun gözlerimi ırmakların da bir kalbi var kimseler bilmesinler.. göğe doğru ulanan minarelerin de bir kalbi var besbelli çünkü doğuda da batı da bir illet hep akımızdaan karamızdan vuruyor bizi kuytularında ufanmaya dönük canların acıya ram olduğu şehirlerde papatya çayı ve propolis seansları başlar başlar annesinin saçlarından koparılmaktan korkan bir kıza kızın yaralı sesi titreyip ezilirken dudaklarının titrek deviniminde sesinde yılkılar birikir ve benim birkaç meridyen ötede imgelerden kafeslerin ardında serçe cesedimi gül kokan kefenlere sarın vasiyetimdir neden donuk ırmaklara öykündüğümü ne olur söylemeyin kimseler bilmesinler.. |
Ağlamak istiyorum.
MUHTEŞEMSİN ŞİİR........