Kesilmiş zeytin ağacı oluyor bakışımneresinden bakarsam bakayım yurdumun kesilmiş zeytin ağacı oluyor bakışım bütün debdebesini soyuyor karanlığın mühürlüyor ayî ilikliyor vatan gömleğinin düğmelerine her köşesinden yitiklik fışkırıyor soluyor cümle sonbahar çiçekleri çimenler iç geçiriyor saltanatına akşamın sabaha bırakmamaya yemin ediyor sabrı çekemem diyor ben bu ihanetleri yüzüm alı al, moru mor öteliyor daha gerilere isteklerini bu zeytinler ölmemeli bu topraklar yaşamalı oluyor önceliği salaş gidimleri tepiyor, itekliyor toprağa tohumu aklımı aklına ekmek geçiyor içimden çocuk ruhum girmeli diyorum devreye bu ülke yeşerip canlanmalı yeni baştan nerde olursam olayım devrilmiş zeytin ağaçları geliyor gözlerimin önüne bir çöpçü gibi süpürüyorum önümdeki pislikleri, doldurup doldurup boşaltıyorum çöp tenekelerini kadınlar geçiyor önümden başları hiç eğilmemiş o direngen,o erkekçe,o anadoluca dizini döğmeden önce hakkı için savaşan o yürekleri anne,yürekleri kardeş,yürekleri insan padişahı bıraksa da toprağını alıp yarasını saran savaştan dönen bir oğul gibi zeytin karası bakışlarım öyle yaslı bakıyor terliyor,kanıyor,ağlıyor vatanım yine bir gece yarısı operasyonuyla öldürülüyor binlerce zeytin ağacı ağlıyor türkiyem zeytin ağaçları oluyor bakışım 08. 11. 2014 * Nazik Gülünay |
Kutlarım duyarlı yüreğinizi saygımla.