boynumun karasıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın "eğer malatyadaysan ve beydağına yakınsan bir esenliğe dokun usulca ve gözlerini içime kapatsana ’ dedi, ’’ gözlerin yaşarmıştır şimdi senin, bize esenlikler uğramaz artık gözüm" dedim" ve tam o saniyede beydağının soğuğunu ense kökümdeki Amede taşıdı hırsız bir çocuk!
ey AMED
ey bir çocuğun kırıklarını bile saklayamayan kadim kent… ey amedin nazlı surları ey aziz şehrin hüzünlü ve mağrur ve yenik ve küskün ve hırsız(!) çocukları! nereme sokulsam soğuk... nereme sığınsam oramda çalınıyor tiz ve keskin surlar! .... ..... ..... ....... .... soğuğun çocukluğumdan geçtiği anlaşılan ve ense kökümdeki sızılı Amede dokunan Asur kadar eski Meya farqin kadar yaralı bir ses değdi köklerime... susarım gözlerimin kanayan yerlerinden başlayarak... |
şair çanları çalıyor kentin.
Büyük resim toz toprak şimdi. ...
Eyvallah .