Annemin İki Günlük Yokluğu...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Engelli bir arkadaşımın annesini kaybettikten sonraki bakışlarından esinlenilmiş, onun ifadelesi ve anlatımı ile kaleme alınmıştır.
Yaşım otuz beş,
Bir kalabalıktır koptu Evimize bir sürü teyze ve amca geldi. Hepsi ağlamaklı bir şekilde acıyarak bakıyorlardı Ben gülüyordum. Bir amca beni sırtına alıp dışarı çıkardı Ne kadar sevinmiştim, salıngaça binecektim herhalde Ama öyle olmadı Bir sürü taşların olduğu yere gittik Sonra bir çukur yanına Sonra içinde ne olduğunu bilmediğim beyaz bir bezi Koyuverdiler çukurun içine…. Oradan bir amca ‘son kez görsün annesini’ dedi Beyaz bezi açtılar Annem ne güzelde uyuyor. Ben uyurken o hep bana bakardı Uyandırmayım dedim. Nur içinde gülümsüyordu… Ve kapattılar annemin yüzünü Tahta koydular üstüne Sonra toprak attılar Şaşkınlık içindeydim. Annemi çıkartın oradan demeye çalıştım Kimse anlamadı.. Annem anlardı beni Beni getiren amca tekrar sırtına aldı beni Eve getirdi ve bıraktı gitti. Evde annem yoktu. Karnımda öyle acıkmıştı ki Ama annem gelmiyordu Hiç böyle yapmazdı…. Gıkımı duysa koşarak gelirdi Aslan oğlum derdi bana paşam derdi Gözümün nuru derdi. Çişimde geldi.. annem nerde ki? Hiç böyle yapmazdı… Artık havada karardı…. Anneme bir şey mi oldu acaba? ? Korkuyordum… hep korkardım karanlıktan Ama annem hep yanımda olurdu Şu anda yanımda ama neden göremiyorum ki Sesini duyuyorum yine ‘aslan oğlum’ diyor Ama sesi bi değişik san ki… Ve yine ışık havaya çıktı. Kapımız açıldı koşmak istedim annem geldi diye Ama koşamadım. Bir teyze geldi elinde bir tas ile ‘bak oğlum, anneni Allah dede aldı, o artık gelmeyecek’ deyince kızdım ona… tasın içinde çorba vardı annem göndermiştir diye eğildim ve bir yudum içtim. Bu annemin çorbası değildi… her tarafım acıyordu, Ama içim bir başka yanıyordu, Annem; Gel artık ne olur gel Gözünü seveyim gel. Allah dede bana annemi ver ne olur, Hayatını hiçbir şey beklemeden bana kimse adamadı, Hiçbir gün şikayet etmeden altımı temizledi, beni yıkadı Ben doğunca babam bizi bırakıp gitti Annem gitmedi. Allah dede ver annemi ne olur, Can istedim, can verdi Kan istedim kan verdi Yaşım otuz beş iken aş verdi Allah dede ver annemi ne olur… Ağzım dilim söylemezken, dil verdi Elim tutmazken el verdi, Yere basmaya ayak verdi Allah dede ver annemi ne olur… Yaşım otuz beş! ... Annem varken hiç anlamamışım meğer Engelli olarak doğduğumu…. Ender Pehlivan |
Duygularına sağlık.
Kutlarım.
Selamlar...