ebegümeciyerde ayna üstünde güneş paramparça parke taşlarıdır hayat kıştan çıkınca gökyüzü solgun sonsuzluk ağırlığınca ışık ikramı yağmur içime düşüyor her tane uzaktan bakınca teneke bakraç bakır güğüm aklım ya gidi ya gülüm şıp şıp damlıyor ömrümü tüketen gün hastasın diyor uyanma direnme hani hadi tam ölecek yaştasın ebegümeci gibi ellerin topraktan fışkıracağı her mevsim sen bana baharsın ben sana özlem |
eyvallah biz de nasiplendik:)