İçimin Sus Şiiri
İçimin Sus Şiiri.
... En çokta gece çöktüğünde doğaya, sisler bastırır üryan gökyüzünü, yuvasına tünemiştir kuşlar, uyanmaya ramak kala bir ses böler evreni, vaveyla zirvede,başlar ritmi hayatın. . Rutin olan ırmak akışına, bülbül güle bakışına, yağmurlarda dökülür birazdan, karşılık verir kulların yakarışına. İstekleri karşılıksız bırakmaz Yaradan. . Buğdaylar sarı başakla boyun eğer, ikindi vakitleri serin bir rüzgar eser, Kırlangıçlar,güvercinler, birde yüreğim de serçeler... . Hasret kaldıklarımıza ağıtlar yakarız... Sonsuz sefere çıkanların hasreti hala içimizde. Bir daha görememek ne menem bir ızdırap. Hala kulağımızda sesi,acı acı vuruyor saza mızrap. . Uhreviyattan dem vuruken hafız, senmişsin ak sakalını sevdiğim muhafız, halliceymişsin,dervişim,bizler tuhafız, dev gibi yüreğinle kocamandın,bizler ufağız. . Şimdi şimdi diyorum... Keşke bir daha öpebilseydim nur yüzünden, dökülürdü günahlarım biliyorum, gam,keder silinirdi,sıyrılırdım hüzünden, ne korkum kalırdı kıştan,nede güzden, Dualar,Yasinler Amiinler gönderiyorum, Babacığım. Sana son cüzden. ... Yunus Ça |