Çabuk Geçiyor Günler
epeyce zihnimi kurcaladı
cama yansıyan bir ip miydi yoksa bir ipin gölgesi mi yağınca yağmur dün eşyaları yükleyip gittiler güneş saçları dağınık yarın olmuştu hatırlamadığı bir şey için üzülecekti eski arkadaşları girdi koluna bir gün bir yerlerde belki çabuk geçiyor günler baksana yağmur baksana tuhaf ay şemsiyeleri bir kadının ıslak ciğerlerine giren odalar sandalyeler ve yalnızlığı içine çektikçe kendi nefesini duyan kuşlar damlıyor penceresine kanat sesleri süsleri yağmur sinsice gerilen ipin ucunda mandallar dallar ve savaş öncesi kuytu siperlerde tüfeğini bileyen ölümlerin ölmeden evvel pazarlık ettiği vehim soruyor yarın sıra bana gelir mi bu senin korkuyla anımsadığın sana ait olmayan eski zamanların uğultusu yarın mavi mavi ve önü sarıl bana sarılsana geçince yağmur. |
kaçamadığımız kesin olan yaşarken ölmeye dair..
alınan her nefesle dirilip verilen her nefeste ölmek.
su ve toprağın aşk şarkıları..yağmurla sızlayan.