Lambada Titrek Bir Alevdi ÖmürToprak renginde uyuyan bir akşam üstünden geliyorum... Bin acı geçiyor yüreğimden kıvranarak. Yeni bir günün başlangıcında çatlayan alnıma yaslanıyor efkâr İmzasını atıyor saçlarıma dertli beyazlar... Zaman bir anne gibiydi daha dün ellerimden tutup tay tayda durduran... Gürültüyle gelip geçti düş adımlar çıplak ayaklarıyla yürüdüler içimde selamsız sabahsız geceler.... Usumun kapısında nöbet tuttu gözlerim Seher goncası dudaklarım kanadı eksilen günde... Sessizlik çimdikledi göğsümü kara bir uçurum gibi çektim içimi... Sarıl sarıl bitmedi pişmanlıklar Belime bağladığım kuşak gibi ebruli renkte aktı zaman... Kırk yılın uzunluğunda çizgiler yüzdü örselenmiş derinlerinde yüzümün. İkindiye keder gibi düştü gölgem Aynaların işgalinden kurtaramadım kendimi... Yüreğimin serasında şimdi yalnızlık kokuyor sevda çiçekleri. Kurumuş dalların arasından dökülüyor pişmanlık türküleri. İçimin içi acımakta saldığım dostlukları da, bıraktım nadasa... Yorgun bir rüzgar tararken saçlarımı yıkandı uzun metrajlı filim, karanlık odamda... Ferda Özsoy |
İmzasını atıyor saçlarıma dertli beyazlar. şiir bütünüyle duyguların hazin diliydi, hüznü öyle anlamlı dokumuşsun ki ;Ferda Dost, sayfanızda çokça kaldım...Sevgilerimi bıraktım güzelliklere...