Bir bölüm var içimdebir bölüm var içimde bana ait kimsenin kirletmesine izin vermediğim yoğun duyguların sevgiyle birleştiği orada açarım tertemiz gönül sayfamın yaprağını istediğim resmi çizerim kelebekler kadar özgür bir kadın ruhunun aynasına aşkı yazar lekeli parmağını dokunup da silemez kimse uzatır bütün insanlara o, karanfil elini insan demesi yeter keskin sirke gibi olsa da dili görse de kardeşlerin nasıl boğazladığını birbirini umudu kuş gibi kanatlanır gönlünde düşlerinin kadehi dolup taşar sınıra yığılmışken bile asker hücuma hazır bölgede hazır ol der yaşama hazır ol yarın sorulacak bu günlerin hesabı sevgiyi tanımayan, saymayan insandan! bir bölüm var yalnız sevenlerin ayak bastığı kar gibi beyaz, saf, o kadar temiz düş kurmayan, hayal etmeyene yer yok burada onlar kendi küfürleri içinde öldürür hayatı dönüp bakmadan yürürler arkaya kanlı izlerini bırakıp kaç kadın ister ölümünü sevgi düşmanlarının ölümü tanımayan çocuğun gözlerinde gördükçe yaşam pırıltılarını! 01. 10. 2014 / Nazik Gülünay |
Merhaba,
Şiiri sağlam kalemlerden okumak işime geliyor doğrusu.
Teşekkür ederim saygılar.