kayıp şiir.
Bunları sana ben diyeyim istedim
Nöbetlerin çoğalıp sığmadığında yüreğine Ellerini uzat! Yanmak var şu hayatta Kalbe dokunmaya niyetlenip yetisememek Mantık bir yana kalbin bir yana Yana yana ortadan ikiye bölünmüşlük var. Yazmaya kalkıp altından kalkamadığında cümlelerin Ellerini uzat! Koca koca dağları aşıp da düz ovada takılır Bitti sanırsın ki kıyamet çıkar. Gidecek yerin yok uçurumun kenarinda Geçmişin arkanda Elif hiçliği.. Kurduğun cümleleri kelimelerin altinda kalmayanlar bilmez Kalabalık şiirlere sığınan sokak çocuğu cümleler kurariz biz. Geçmez bu hayatın tescillenmiş bulantısı Yasamakla imzaladığımız talihsiz sözleşmeyken kader Ne koyup ne cikardiysam Ne verdim ne aldiysam Dolduramadigim bir boslukken "sen" icimde Bekleyisler karsisinda en sessiz kalisimken gözlerin Israf edip ortaya saçtığım her kelime Beni sana getirsin... ELİF TOPAL 12 ŞUBAT 2014 |
Herşey ve herkes bir ayrinti.
neyle doldurduğuna bağli zihin ve mantik
edinirsin sadece
birde içine bak gönlünün gerçek sahibine
orda ve heryerde hep varolan
gönüllerin sultani, övgünün en güzeline mazhar olan
bak bakalim övmeden önce onu
bak göğsünün daraldiği yerde
herkese ve her şeye yeniden bir bak.