imkansız sevdaların
dermansız acılara iman ettiği,
gecenin karanlık kollarına uzanırken sözcükler,
gidişine destanlar yazıp kalemler eskitirken,
çarmıha çakılıyor bütün düşüncelerim.
asılı kalıyor ipte yine
iç çekişlerim.

ölümü gecenin gidişinden tadıyorum,
dirimi can çekişimden.
bütün günahlarım dipnot olurken
iyimser düşüncelerimin altına
savrulan her bir zerremi
toparlamak adına
bir Elif miktarı kalsan yanımda.

bir Elif miktarı kalsan yanımda
gözün aydın diyerek selamlasam
duvara yansıyan gölgeni
her gecenin sabahında.

umarsızca uzatırken ellerimi
hayalinin musallat olduğu ruhuma
hiç tükenmesin istediğim bir şiirken gözlerin
kanayan şiirlerin
altını çizdiğim her satırında
sen varsın..

beynimi kurcalarken obsesif düşünceler
kan tutar yüreğimi
ve yorgun düşer ölümler.
yine bir bilinmezlikte ayrılıyor yollarımız
ve yine deneyerek öğreniyorum
bütün serzenişleri.
yolunu gözlerken cümlelerin tükendiği o kısacık anda
gelsen
ve çok değil
bir Elif miktarı kalsan yanımda..

ELİF TOPAL