Seni seviyorum (akrostiş)
Sevda sarayına bağdaş kurmuş düşüncelerdeyim
Ellerim, yüreğinin yamacında sevgili Ne geçmişin aksanında dilim, ne de duyguların dehlizinde beynim İmkânsızlığa demir atsa bile yüreğim, sendeyim Seviyorum seni ruhumun çeperlerini yıkan güzel Ellerimle dokuyup, yüreğimle yoğurduğumsun sen Vebaline razı gelmiş gönlümün saraylarına gir İtiraf edemediklerini yuvarlayıp dilinin ucundan Yankısı beynime nakış olmuş sesinin tınısına boğ beni Olmaz deme, olur sevgili Renklerin her tonunu ayrı ayrı işle içime Ufkuma uzanan cemalinle in gözbebeklerime Merak etme, seni asla düşürmem yüreğimden… Sevdiğim ve sevdikçe büyüdüğüm / büyülendiğim Esrik bir aşkın tutarsızlığı ile savrulduğuma bakma Vehm olmuş düşüncelerden kaçıp sana sığınıyorum İncitme, daha çok koparma yüreğimin tellerini Yaşamın hüzne çalan notasından besteliyorum seni Olmazları olura bağlayıp geliyorum bak Ram olmaya razı gelmişken yüreğim Uzan ve tut duyguların elinden Mevt eyle, hatta defin eyle sende ki beni Senden geçerse niran olsun yüreğim… Elleri kırılsın, yüreği çatlasın bu aşkın Naşinin aklı dursun, dili tutulsun fezanın İnan sen yoksan, aşk umurumda dahi değil… |