sen yoktun kibugün kendimi ağladım şişip te patlayacak balondum çoluk çocuğun, cahilin elinde en çok ta buna hayıflandım bırak dedim balon uçsun uçtuğu yere kadar savrulsun patlasın balon senden uzaklarda bir yerde yine takıl kendi ardına s’üzgünlüğünü bırak şarkılar düşünsün yine ses ver avaz avaza söylediğin şarkılarda acılar bilmem kaç yerinden kırılsın can kırkları saçılsın yere yeni adım atmaya başlayan çocuklarca bu zaman anılsın bugün yalnızlığımın ayaklarıyla gezindim kimsenin görmediği bir har yandı göğsümde simsiyah dumanları tüttü ahların birden islendi iç bacalarım, ısındı sözde festivaldi bilmem kaç milletin bayrağı dalgalandı dalga dalga insanların gözünde kendinden başka hiç kimse yoktu sen yoktun ki seni ağlayayım bir sürü ıvır zıvır arasında kayboldum altın görünümlü bilezik aldı kızlar kollarına ucuz çanta, parfüm ve aşk özlemi kaldı küçük cüzdanlarının dibinde satın alınamaz bir şeydi bu gücü yetmezdi öyle kimsenin bir gülüşü kalbine takmaya öyle uzaktı ki sevgili onunla yürümek kadar uzak.. 13. 09. 2014 / Nazik Gülünay |
Neden bu kadar hüzünlendin bilmem ki tatlı şairem.
İnan değmiyor hiç bir göz yaşını başkalarına hibe etmeye..
Sen her zaman gül..
Ayvazim Deniz tarafından 9/13/2014 7:35:24 PM zamanında düzenlenmiştir.