faili meçhul bir cinnetin anatomisisonra bir gün bildiğin gibi değil sarı saçlı vazgeçmişliklerin üstüne sinen kokusuyla ölmek ve kovulmak cehennemden...
burasında inilmeliydi bu şiirin ki zaten ’soğuk ve şehirler arası otobüslerde vazgeçmiştik çocuk olmaktan’ ... iki yakasını bir araya getiremediğim cümlelere her şafak söktüğünde zemheriye düşmüş kadınlığım firar ediyor çocukluğumdan alnı açık bir cinnetin koynunda yatıyorum ve her cinayet mahaline baş harfini bırakıyorum isminin ’nasılsa
|
Bazen şiir de
bazende yalızlığımızın en baş köşesinde...