ateş böcekleri ateş doğurdu ateşten
ağaç dallarında çığlık çığlık sesleri
akşam güneşi battı kararan sulara
dalgaların üzerinde gümüşten pullar var
gurbet ve sen içimde denizler gibi derin
gözlerimden pîrû pâk boncuktur dökülen
bakırdan taslara



yeryüzü zindan şimdi gecenin alkarısı âlacası oturmuş
ne zaman seni düşlesem
dolular derer kanar kırık kanatlarım
kara güller topladım kara geceden sana
âl yazmam karardı parçalandı takıldı dikenlere
utanır bakamazdım bendeki gözlerine
ürkerdi utangaç bakışlarım âl duvak inerdi yüzüme




kara buz taneleri düştü geceden güllerin yaprağına
haya edepti senin bendeki hayalin
sûretîn tertemiz saklı bendeki hayalimde
yıldızsın pırıl pırıl bu kâlpte haberin varmı
denizin altın pırıltıları gibi düşlerim




râksediyor güzel çingene çılgınca ,
eşlik ediyor gümüş dalgalar
çıplak ayakları savuruyor altın kumları
dünya dönüyor zillinin ebrûlî eteklerinde
bense küskün hayat çiğ düşürmüş birkere içime
balıkçının âğlarında gençlik kahkahalarım
pazar tezgahında kırık dökük buzdan tebessümlerim




deniz kokuyor çilgin öfkelerim akşamın denizde günbatımında
kaya/lar düşer dev dalgalara düşlerimden
paramparça içimdeki dağıldı zeh/r yoktur îksîrî
içimde kanat çırpar dünyaya küskün bir melek
ah ! hayat kelebeklerin son vedası ömrüm
kavisleri fıstık çam ağaçlarına kırmızı kadifeden
hoşçakalı bu son kelebektir
kalan
ömrüm...







nur*

22*8*2014