Kasımpatı ve Yasemen..
Sokak bana yabancı.
Pencereler can düşmanım. Biraz sessizlik, biraz karanlık... Ne olur ! İçime çektiğim tanıdık bir koku.. Yasemen, belki de kasımpatı.. Huzur ve acı.. Çelişkinin ağababası... Ağaçların doğumu gibi.. Sessiz ve yavaş bir anı olacak bu seferki ölümüm.. Sessizlik.. Karanlık.. Yasemen.. Kasımpatı.. Toprak gibi olmalı yaşarken bile insan.. Ben olamadım.. Sokak bana yabancı... Pencerem hep kapalı.. Biraz huzur.. Biraz da karanlık.. Ne olur ! Burak Özdemir www.sarlataninguncesi.com |