Su 138-Özlem - İlk Teşebbüs
o zamannar öyleydi esgiden
bek çekinti ederdim evden.. sokakda file gavga edip, döğüşsem eve gelsem bi(r) de evde dayak yerdim, hele bobam ıramatlık, üzmez kesmez “senin yüzünden soka(ğa) çıkamayon mahçıp oldum elaleme” dedi mi yandın oyusa milletin anası bobası olmadı ebesi, üşenmez bi(r) elden bi ele e(v)mize, basgına geli(r)leridi “o(ğ)lunuzun terbiyesini gözel verin” dellerdi agaları file cınnıkçı gardaşlarının peşine düşerdi akrannarımın gavga-nize süprülegalırlarıdı görsen bi(r).. bi(r) Allah, bi(r) ben bilirin ıramadlık bobamdan yediğim zopayı o gocaman elleri elinden alamazlardı bi(r) başladı mıydı hani “Allah yaratdı” demezdi.. şaplağının yüzümdeki izini ellerimle gapardım acı duymayan deye bende, şamarları nakısına nakısına, içimden sayardım emme işde birinde; mekdebin son tefi demek herkeş yazıyoru deyelek duyduk, gördük, okuduk şeytana uyduk havaslık-mavaslık filen yok da aklımıza ğeldi ha, biz de; adet yerini bulsun, goya ilaf ossun deye nekdip yazdık olmayacak birine verdik bizim gızın eline sahapsız diye bi(r) mülcemin tekine vay oğlan.. halt yeyen sen misin seni(n)ki yemesin işmesin, doğru ö(ğ)retmene etişdirsin.. tenefis başlayalı iki takike bile olmadı, efrat seçiyor seğirdim uçu(n) salağın teki; o paslı onbeşlik çiviynen gulpsuz zili çaldı salağına yatıyorun kuu sınıfa en son ben girdim oyusa faldaşı gibi gözlerim ö(ğ)retmen bana iki dene aşketdi şimşek gibi valla nerden geldiğimi bilemedim.. çıt çıkmayo goca sınıfda bizim gızı yolladı gayfaya “çabuk bobanı ünne ğel” dedi tahtada.. bütün nekdipleşenner yerinde oturan bir kaş sünepe-emlik gişi senin anaca(ğı)n kimsenin yüzüne bakmadığı sümüklüler bi(r) de o nekbet, mülcem şey emme ben tek ayağ üsdündeyin.. ne zopa yeyceğsem yesem de Allahdan hu gün bi(r) bitse.. usulcacık gapı tıkıldadı, can burnumuzda hepiciğimiz, her şeye hazırız hatdizatında yavaşcana açıldı bobam! arkasında bizim gız burnunu dutsan canı çıkıvıcak gibi bobamın takgası öğünde ponturu süvarilikli garibenin teki ezik.. “buyur hoca” bet-beniz getmiş gızgardaşımda üflesen gedecek idam fermanım imzalandı.. nayetinde ö(ğ)retmen zertelelek; “sen ö(ğ)retmenner odasında bekle” dedi o getmedi.. ağa valla o gariben adam bi(r) aslan kesildi ki.. görmelisin.. bi(r) gürledi.. “-ne oluyo(r) burada hoca!!!!!! ne hu çocukların suçu! Allah –Alla(h)…. hadi benim o(ğ)lan suşlu, cezasını çeksin.. emme! ne cici-borusuna çekiyon sen milletin çocu(ğu)nu iş mi yaptım sanıyon bu nassı ö(ğ)retmennik yau sen ana-boba de(ği)lsin, helbet bilemessin emme hiş çocuğ olmadın mı arkadaş çocuk bunnar yau.. bırak böyle saşmalıkları. sen hiş nekdip yazmadın mı birine hiş havas olmadın mı biz de biliyoz senin bodak gibi gelene-geçene yalandığını çeşmeye gelip gedennere ağzıyın sulandığını onun-bunun avradına garısına-gızına mayıl mayıl bakdığını neydelim hinci asalım mı seni.. hıı!!! millet bu çocukları sana göpgözel etişdirsin deye amanet ediyoru sen unutmuşsun çocukların gururunu bi ö(ğ)retmene yakışdıraman asla töbossun çoğ ayıp valla ne len buu! hiş böyle şey olur mu esef ederin.. yazzık.. yuh be! hinci sen essahdan bi iş mi yaptın çoluk-çocuğu utandırdın bi de gayfadan i(n)san ça(ğı)rıyo(r)sun sana yazzıklar ossun seni etişdiren hocaya daa mekdebe dee.. sana da …….. senin etişdireceğin çoc(uğ)a da e(h)tiyaç yok epap ya-a(h) .. çıkın bakayın ço(cu)klar dışarı” bana da “yörü len sen de do(ğ)ru eve!” deyelek ba(ğı)rdı herkeş pıradak dışarı gaşdı o mülcemlerinen sınıfda galdı.. bobam o zamana gadak elimden dutardı o ğün elini omzuma atdı.. “ne zopa çekersen çek” dedim ıratlayvıdı içim.. beş Dakka önüşkü şeyi unutdum getdim. “helal osun valla.. boba dediğin adam mangal gibi yürek sa(hi)bı olacak bende bi ğün boba olu(r)sam o(ğ)luma ö(ğ)retmen mö(ğ)retmen dayağ atamaycak” deye kendi kendime söz verdim.. Çok şükür bin şükür Ya Rebbim.. DEVAM EDECEKK |
Kıssadan hisse......... Kısacık Öykünün şiirleştirilmesi ancak bu kadar güzel olur
Kutluyorum hocam, Yüreğine sağlık
_______________________________Selam; Köylü Milletin efendisidir usta.............