Kabus...
Feyzinden nasiplenemediğim bir muallim,
bir de kamelyalarımın bitmeyen dansı şimdi benden geriye kalan.. Vakit sabaha gebe, ezanlar susalı ve terkedeli kalıbı göstermelik bir kabusla bu can yıllar olmuş belki de.. Körfezin berrak suyu terime karışmış, en genç ve en bakir ormanı yakmaya mecbur kalalı ise seneler olmuş.. Kabusum altın, kabusum karanlık, kabusum hayalim.. Uyanmaya muhtaç, sargılar içerisinde, tıka basa doldurulmuş cesetlere hükmeden bir dinsiz büyücü kirpiklerimde gizli şimdi.. Şeytanım kendim, meleklerim kendi omuzlarımda, söz geçiremediğim her günahın vebali uyutmuyor artık geceleri.. Sana ihtiyacım var bu kapkara rüyada.. Burak Özdemir |
varol