Hani duamız vardır, mutluluğa, sağlığa,
Beddua da az gelir duyarsız insanlığa.

Neymiş? “Arapmış, bundan bize ne?” diyor bir bak!
Duy bu saçmalıkları, yok etme bizi ey Hak!

Bir çocuk uykusunda gülümserken ölüyor,
İnsan sıfatlı şeytan, kahkayla gülüyor.

Ne kadar riyakarsın gözlerinden okunur,
Sözlerin bir ok gibi yüreğime dokunur.

Hangi dinden olursa, çocuklar bir melektir.
Yeryüzünde sulh salat ne büyük bir dilektir.

Vicdanlarda yer bulmaz şu sendeki nefretin.
Zalimlerin zulmüne karşı gelsin iffetin.

Sözlerinle buğzetsen,yürek yanmaz bir daha.
Halbuki sen tavrınla karşı durdun Allah’a.

Hiç bu dünyada zulme destek vermek olur mu?
Bilmez misin tarihten; zalim de hak kalır mı?

Kimi Türk’ü Türkmen’i hedef alır durmadan,
O gün rahat uyumaz Türk bedeni vurmadan.

Bunların her birisi aslında tek düşmandır.
Türklüğe bir hakaret etmezse bin pişmandır.

"Müslüman", Türk’ün adı; "Türk", Müslümandır serde,
Hep Müslüman kanı mı, akacaktır her yerde?

Kimi ırkı ve dini ele almış işliyor
Hesabına uymayan diğerini "şişliyor."

Yaşamak haram bize, böyle nefret içinde
Çıkış yolu bulmalı, mutlaka bir biçimde.

Sen kendi kendin ile cebelleş ha cebelleş
Şimdi başka yerlerde, yarın sana tebelleş.

Dolaşıyor ellerde sinsi sinsi planlar,
İnsafsızın yanında dost kalıyor yılanlar.

Bütün dünya birleşmiş, masum çocuk neylesin?
Allah bu zalimleri, tez vakit kahreylesin!