DAVETİYEBozgun… Biranda ne olduysa, Yüzler tuhaf ve solgun Kim kime ne yaptıysa… Ne acı ki, Bir kelimenin manası İnsanı, Öyle bir değiştiriyor ki… Ardından kalpler kırılır Kimi, değilse de haklı Haklıymış gibi darılır Ve yüzlerdeki solmuş sürur Alırsa yerini, çekilmez bir gurur Herkes birbirine düşman olur. Niye öyle İnsanlar neden davranıyor böyle Birbirimizi sevmek varken Gönüllerde, sevgi tohumunu ekmek varken Neden bu kin bu nefret Yok, mu yaşananlardan ibret… Paylaşılacak bir sevgimiz, Hasretimiz, özlemimiz… Her şeyden de önemlisi İnsanlığımız varken Paylaşmaya gönlümüz nerede… Hani sevinçlerimiz vardı bizim Yüzlerden eksiltmediğimiz Hani dostluğumuz vardı, Kardeşliğimiz. Yüreklerde paylaştığımız Sevgimiz vardı bizim… Olmalı yine Olacak demeli herkesin Çünkü bu dünya bizim Sevgi dolu yarınlar bizim Sevmeye ve sevilmeye Gönülleri fethetmeye Ve kardeşçe yaşamaya Davetiyemdir insanlığa. BİLAL 20.06.2009 |