SON ŞİİR
Bu, sana yazdığım son şiirim olacak
Bekleme artık, nafile Susacak yüreğim, susturacak feryadını Seninle geçen maziyi unutacak Belki de başka birini bulacak Ya da kapatacak sonsuza kadar kapılarını Ne olacaksa olacak artık, Sadece bildiğim Ve sadece Tanrıdan dileğim Senin baharın da hazan olacak Gözün yollarda kalacak Ve beni arayacak yüreğin Fakat vakit çok geç artık, bulamayacak… Çok bekledim, çok sabrettim Kaprislerine katlandım, nazını çektim Gözledim gelirsin diye yollarını Kuru bir selamını, merhabanı dilendim Hasretine zincirledim gönlümü Senin için heba ettim ömrümü Kıskandım… Seni kendimden bile gizledim Güneşten, ay’dan Yağmurdan, buluttan esirgedim Ben seni gözüm gibi sevdim vefasız Gözüm gibi sevdim… Bir paçavra gibi attın beni kenara Dönüp ardına bakmadın bile bir daha Kimsesiz, biçare kaldım koca dünyada Ruhumda koca bir göçük yarattın Ağlamazdım, gözlerimden düşme diye Çekerdim ıstırabımı, sızlanmazdım Sayıklardım adını geceler boyu Aşkımızı şiirlerimde yaşatırdım Yazardım seni hece hece, satır satır Ruhumu kanatırdım tırnaklarımla Adını ciğerlerime kazmıştım Ben seni özüm gibi sevmiştim hayırsız Özüm gibi sevmiştim… Ama bitti artık… Yetti çektiklerim Böylece, bu filminde sonuna geldim İnanamayacaksın belki ama Sadece iki damla gözyaşı döktüm Ve sen o yaşlarla birlikte akıp gittin Düştün yanaklarımdan dudaklarıma Sonra da, taa ayaklarımın altına, Bir daha olmayacaksın bende İçimi kanatamayacaksın Çünkü benim için sen öldün, Bundan sonra adını bile anmayacağım Kaldırıp atacağım defteri tozlu raflara Kapağını bile açmayacağım Ve söz verdim kendi kendime Bu son şiirim olacak, Artık sana şiir bile yazmayacağım… |