çatışma.hafif bi ritüel ve sonra ruhsal bir çatışma ile birlikte iç kanamalı sesler, endişeli,kasvetle dolu hayatlar ve bilinmeyen bir yerde düşsel cinayetler,, kimliği belirsiz katiller sessizliğe giden yolda gerginlik anomi ve içsel depremler.. parayonak gölgeler yürüdüğüm her kaldırımda peşimden geliyorlar. güneşi vurmak istiyorum belki o zaman gölgelerden kurtulurum gergin fay hatları durulur gitarın tellerinden sessiz çatışmalar çıkmaz endişe olur kemal,kemal olur huzur birlikte anılırlar. şimdi biri çıkıp dicek ki; sen neden bahsediyorsun,aklım almıyor ritüel gizemin içinde huzuru arıyorsun aman tanrım inanamıyorum, saçmalıyor musun acaba dicek? bu denli telleri gerginleşen bir dünyada huzur hangi şehir de ve hangi şehrin sokağında var hangi şehirde hangi insan mutlu ve umutlu savaş nerede yok,insanlar nerede ölmüyor hangi şehirler mülteci almıyor her taraf dolup taşmış cesetlerle kalanlar ise benim gibi ve senin gibi sağlıklı olmayan şairler bir de bi yazar tanıyorum tıpkı benim gibiydi sadece aramızda nüans farkı vardı ben yaşıyorum,o ise hitlerin cinayetlerine dayanamayıp intihar etti. şimdi ne söyleyeceksin bütün bunlardan sonra? dimağım kurudu.ne söyleyeceği mi bilmiyorum. az önce az biraz kendimi iyi hissediyordum sanki senin bu tespitlerinden sonra akkordum tam bozuldu. düzelir miyim belki bir intihardan sonra.... temmuz /2014 |