Dağılıp dökülen yapraklarSanrılar katıksız ve yavan düştü içime. Yürüdüler hem de çok cesurdular Ben ise ürkek bir kuş gibiydim. Höp dese ciğerim düşer Mevzuatı olmayan kabileler gibi Titreye titreye sağıma soluma bakardım. Ve Nerde inip nerde döküleceğim diye diye Parayonak bir adam olup çıkıyorum. Ara sıra bir iki şiir yazıyorum demlenmek , unutmak için Kendimi kandırıyorum oysa Yazdığım şiirden sonra anlıyorum bunu çünkü. Bir kader bir yazgı Alnımın tam ortasında duruyor Bütün yükler ve bütün dertler Yeryüzü büyüklüğünde bir taş Ufalmayan sanrılar gibi sanki Sürükleniyorum. Sürüklenen yerde küçücük bir adam oluveriyorum. 3 Ocak |
başarılar