fotoğraf ve hayat.bir yarın kenarından bacaklarımı bırakmışım. derin bir koyaktan izliyorum hayatı. derisi sonuna kadar soyulmuş şüpheli bir karamsarlık ve hüzün dolu bir gölge görüyorum sadece yorulmuş gözlerin içine sinen koşuşturmalar, tebessümlerin arkasına gizlenen bulutlar ve atılan kahkahaların içinde örtülü bir ödenek gibi alacaklı bir ölüm hemen aklıma düşüyor. ve nedense ölüm tafta perdesini çekince kanım donar,nutkum çekilir sanki biraz, biraz da yaşama olan bağlılığım/ dandır dimağımın kuruması.. ------------ bağlandığın yerde birdenbire ensenden yediğin kurşuna benzer ölüm çünkü, ve bu yüzden yaşamaklar seni cezbetmemeli hani cezbetse bile, bunun tanrının bir oyunu düşünüp asıl olan fotoğrafı görebilmelisin çırılçıplak. 28 nisan , |