Tuz kokan sevgili / Tuz gibi sevdim seni / ...Ey gözlerinde hayat bulduğum! Verdiğin hayat miktarı gülümsüyorum ... Ey yüreğindeki umutlara tutunduğum! Adın miktarı büyüttüm seni... Ey! hayat rengine bürünmüş gözlerimin sahibi, Ütülenmeyi bekliyor satırlarım. Küçük bir kız çocuğun; bilirim ki, örgülü saçlarına kurulmuştur dört mevsim mavi kattım aralarına... Ey geceye kurban edilmiş gözlerin! Umut yaktım ve bir türlü bitiremediğim seni, gömleğimden akan kan rengine tuz bastım. Kirpiklerinde kısır topraklar Hadi! imkansızlığın kanamasın dudaklarında. Kanatlan, siyah beyaz fotoğraflardan susuz toprağım... Gel... Hüzne örülü sevdam, gel... Biz ki acıya bağdaş kurmuş iki zamandık, susuşlara meyilli... Sevdaya itham edilmiş romanların katili, dağların arsızlığı vurmuş sevda rengiydik. Gülüşlerimizle kurulayacağımız o kadar ıslak kirpik var ki sakın duraksama! Toprak ayakkabın olmuş koş hadi... Özür dilerim, yaraları tuz kokan sevgili. Güya seni yazacaktım satırlara Anlatamadım. Hiç bir sözcüğe emanet edemedim Seni ben, yaşarken yazabilirim dudaklarıma. Nefesimde saklı sevgili gel..... Tuz kokan sevgili, Tuz gibi sevdim seni, tane tane, ayıklayamazsın sevgimi... |