LâlKesin sözler bilip saklarmış Ağıtlar süzermiş imbiğinden zamanın Kaçıp saklanırmış duvarların ardına Buldum çıkardım Yorgun parmaklarımla dokundum varlığına Azadettim kafesdeki kuşlarını Sevindiler ilkin Fakat korktular sonra Çünkü beceremiyorlardı uçmasını Asırlarca uğraştım ya, Öğrendiler gökyüzüne doğru Nasıl kanat çırpacaklarını Kristal bir şişede Öylece duruyordu lâl Yudumlandığı vakit Olsa olsa sarhoşluğu türetiyordu Oysa şimdi Tazelenip belirginleştiriyor hayat çıkmazlarını Bayram şekeri kokuyorum Gaz lâmbalarında ışığı biriktiriyorum Yapraklarım sararmadan Hüzün buğusu kaplamadan benliğimi Kıymetli kelimeler söylemeliyim yarına dair Ve korkmadan büyütmeliyim İçimdeki erdemi Adı sevi olan... k |