el değmemiş hüzünler içinmasallarda dile gelen birer kahramandık bir tek küçük çocuklar severdi bizi sustun ve büyüdün söyleşerek kocaman insanlarla satır aralarında şaşkınlığın kaldı.. bir zamanlar rengarenk düşlerin vardı gittin bir tufanı büyüterek içimizde şiirler emziren suskunluğun kaldı. sen sustukça bir çocuk öldü büyüklerin romanında umutlar yitti en ücra satırlarda gölgesine gizlendiğimiz hayaletler film sahnelerinde harac-ı mezat senden sonra sahipsiz bir ağartıyım ben de masalını yitirmiş çocuklar arasında... masallarda büyüyen kahramanlardık yetim çocuklar bilirdi içimizin ritmini gittin bana boşalan uçurumların hıncını bırakarak sesimde ayrılığın kaba yankısı şimdi öyle bir haldeyim ki sorma sonsuza dek yitirdim gülün zehrini... biliyorum olmadı bu şiir bu intihar provası bu masalsız kabaran nehir ama yorgunum yüzüme üflenen sûrun dehşetinden yorgunum, masalsız kalmış çocukların yalnızlık hikayesinden.. ey yalanın gölgesinde büyüyen masal ey kendini gerçek sayan kapkara yalan biri giderse öteki kendine uçurumlanır ve her uçurum bir destana gebe budur gerçeğin hikayesi: umuttur asıl ankâ kendi külünden yeşerir.. |
sıra sen de.
her eylul bir baslangictir siire
Iyi ki Siir var .
unutma hep umutla
hep siirle
Selamlar,
Siire sevgimle,
.
YAŞAYANKELİME tarafından 9/4/2014 10:56:12 PM zamanında düzenlenmiştir.