Hiçkimselernedir bunun evveli, ahiri? bir paçavra değil ayak altına atılan başına buyruk bir hayat değil yukarılardan aşağı nehire bırakılan bir sal boyumuzu aşmış günah da değil bir inme değil tepeden çok önceden atılmış temel eteğini öptürmeye hazır bir padişah meramı katlamak boylarını düşlerini öteleyip halkın üstüne saray yapmak Atatürk mirasının! adaletin gerçek terazisi kaybolur böylesi saraylarda ayakkabı kutuları girer görüntü alanımıza flaş patlar hırsızlar yakalanmaz ar çatlar! yine vicdanına yakalanmaz hiç kimse hiçkimselere açılır yol’lar onların düğün bayram günüdür paralar emekçinin terinden bayraklar sinmez açılır tazyikli gazlar altında! hiçkimseler bir şey sanılır yine gerçeği söyleyenin yazanın sözü dinlenmez, atılır kılıçtan keskin gerçek yaklaşır adım adım gözleri zindanlarda sokulur gözünün içine içine körleştirilen halkın cana buyruk değende uyanan milletin sarayları yıkmak zamanıdır! elimizdedir sabahlarda mutlu uyanmak bayrağımızı kaldırın yerden heeyy!.. 11. 6. 2014 / Nazik Gülünay |
yüreğimizin alından bir im
tersine akan ırmağın
ucunda serilen kim
sağlıcakla