Sesin düşüyor hem beyaz
,,.
’dünya’ şimdiki zamanı içerir biliyorsun biri mağrip maşrik öteki çekip avuçlarımda biriktiriyorum elif, alfa, an ipek bir mendile benziyor kızıl ve kırgın buna inanıyorsun çoğul kınanmıştır çoğu kez çürümeye durmuştur ağızda söz, duvarda kahveci güzeli ve serçe parmağında kuş sektiren baharat safran nasıl da nazlı bir çiçektir bir özlemek gelip dayanıyor kapısına dünyanın bilmiyorum nasıl söylenir beyaz çarşafların bir nehre benzeyebileceği nasıl anlatılabilir ki el ilah İbraniceden gelir anlatamıyorum paramparça bir tat bırakıyor yaşamak ağzımda şurasına kadar dalıyorum ince sızının yok yalnızca bir dil biliyorum ben Sümerlerin papirüslerde bembeyaz unuttuğu .,,, |
bayagidir benim de öyle...
harikaydı yine