Güneş doğuyordu bir sabaha
Kadim düşlerin ardından
Ceplerinde zaman saklıydı bazı adamların
Toprağı kazıyorlardı tırnaklarıyla
Gülümsüyorlardı ölüme yürürken

Yağmur yağıyordu üzerlerine
Kül giyinmişti güzel kızlar kadınlar
Tadı yoktu demli çayın
Boğuktu seslerimiz

Sen uzağımda büyüyordun o vakitler
Karınca yuvalarına basmadan,
İlerliyordun ömrünün içlerine
Karanlığın koynundaki ışığı alıp
Avuçlarına bırakmak isterken ben,
Susmaya mahkûm edilmiştim
Bir de mahrum bırakılmıştım varlığından

Oysa anlatmalıydım sana
Çözmeliydim arasına sıkıştığın buzulları
Gecenin hediyesiydin
Süreyya yıldızının habercisiydin sen

Gözleri büyüyünce insanların,
Dillerinden zehir süzülür incim
Canım diye sarıldıklarının
Canını acıtırlar umarsızca
Ve masallar kaybolur
Ve masallarda kaybolur gerçeğin özü

Sarmaşıklı kelimelerim
Yine de seninledir unutma
Düşe kalka var olurken benliğin
Güzel bir şeyler kök salacak içinde
Çünkü mayanda azıcık da olsa
İzlerim bulunmakta

Kuşlar kelebekler balıklar
Hatta insanlar ölür incim
Bir sızı bir sancı bırakırlar arkalarında
Duy bak mırıldandığım şarkıyı
Tanı bunları diyorum sana
Tanı da büyü...