..,



çakal seslerinden irkilen dağdı
göçtü
kocaman yığınakta bodur bir serüven
atını kızıla boğduran gecelerin birinde
geri dön
sokağı yadırgayan bakışa
sezgiye geri dön
tomurcuklanmasına ağrısız bir günün
çocuk cıvıltılarıyla sulanan taraçasına kuzeyde kalmanın
aynanın boşluğundan yakala
son bakışını
kördüğüm
sözcükler çürür hatta eriyiktir sen rüzgarla çözül
bütün sonuçlar ölüme çekilirken dönülür
aşındırılmış patikadan
sökülmüş düşünceden
geç
binlerce kabilenin izleğinde duruyor adım
,, bir madenci hassasiyeti ile her nesneyi yüzüme ve gözlerime bulaştırıyorum sevgili
anlam
o çokça eritilmiş maden
artık uyumsuz sınırlarıyla anılmayan dip not
büyük bir kavisle uzadıkça uzayan körfez
ve karıncanın dev adımında çakılın olanca yükseltisi
durmaksızın düşülen
geçip kendimi baka kaldığım
o yer
senden ibaret bir yelken
uzak, karmaşık ve ağır yükleriyle alabildiğine dem





..,