Su 56-Cemre Arefesi
ilk önce kollarımızı yana açar,
karın en güzel yerine sırt üstü yatar kara kendi şeklimizi verirdik olmadı birbirimizi kara belerdik kendimizce yokuş aşağı, o bembeyaz kara ayaklarımızı çapraz-çapraz basarak, karda traktör izi yapardık ardından düz adımla tappıklayarak güya sıkıştırır, kaymaya alıştırırdık değilse kayılmazdı, yüzün-kuyu olsa da sonra iyice geriye çekilerek hızla koşar, önce ayakta yanlamasına kayardık sonra çömelip cümbür-cema(a)t arka-arkaya çömelip; birbimizin beline tutunurduk yarı yolda bir kenara savrulurduk mutlaka ne gam!! öndeki altta kalırdı o büyük olduğu için ağlamazdı acısından etrafa çalım satardı ne kabahatimiz varsa kendi başımıza kaymaya kalkardık, sabahları köyün en yukarısındaki Keçiyatağı’ndan, Göçmen Evine doğru rüzgarla karı savrulduğundan, gece boyu yerler de don olurdu sürçülüp giderdik kollar, dizler eskirdi, eller, dizler, dirsekler kanardı kimin umrunda derken tepedeki güneş, eritirdi karın, yerin donluğunu daha çook vardı akşama birileri çamura kapaklanırdı her çarpışmada, düşmede, yaralanmada gruplar arası çekişme olurdu güçlü, arkalı, sesi çok çıkan, bağıran anası, ebesi gelip çekişen, tavır koyan haklıydı bu hep böyleydi, değişmedi asla ve kat’a, bağır, haklı çık; haksız olsan da, olmasan da garibanlar ya bir kenarda kayardı ya bir şeyleri göze alırdı ya da bir kenarda bekler kayamazlardı özelikle anasının kolladıkları anaları gelmeden diğerlerine sokulamazlardı Zebitoğlunun Iramazan, Şeytan Ali, Semercinin İrecep, Felek Sülemen, oyunlara dahil edilmezdi anaları yüzünden. çömelerek, ellerimizdeki çöplerden, güya destek alırdık olmadı çömelenin ellerinden tutan iki kişi koşar sıra ile birbirlerini kaydırırlar, yaşça küçükler kayrılmazsa olmaz eteklerini dizleriyle sıkıştırıdı kızlar hava atmaya meraklılar sakatlanırlar yine de erkekliğe toz kondurulmazlardı hele güzel bir abla sahip çıkmışsa ben de! efrat edilmeyenler, oyuna alınmayanlar ve kızlar elleri koltuklarının arasında arada bir, bir ayaklarını kaldırırlar, keşikle diğerini.. ötekini soğuktan uzaklaştırırlar sonra sonra cesarete gelip, kar yuvarlarlar güya kardan adam yaparlar, kaymaktan bıkanlar onlardan geri mi kalacaklar Asara doğru tırmanırlar ve büyüyen kar kütlesini aşağı yuvarlarlar onlar uğraşakoysunlar öbür gruptan biri, daha yukarı çıkar sonra diğerleri derken zaptedilmez olur kar kütleleri ya dağılır, ya aşar Dıngıdıkların çeleni sonunda Asarın altından aşağı yol yol açılmış, kar yüzünde yol yol gözyaşlı çocuklar ve rekabete, oyuna doymamış olanlar ömrümüze kış, çocukluğumuza anılar kar yağar.. rüyamızda bile karabasanlar[1] yarışlar başlar kardan adam yapar, düşer kalkar, üşür aldırmazlar ne kavgalar yaşar çocuklar kartopu oynamak biraz tehlikeli görülmeyen, hesapta olmayan yerlere gidebilirdi gün herkes için güzeldir, ama çok geçmez elceklerimiz[2] ıslanmış oyunun ortasında, bir bakarsın kar, olmadı yağmur başlamış birileri hiç aldırmazdı Allahın rahmetinden kaçılmazdı ne bahasına olursa.. koşarak pardıların saçakların altına sığınırdık duvarın dibine yanyana sıralanırdık kiremitlerden, buz sarkıtlarından inen suyun yerde açtığı çizgi ıslanma sınırımızı belirlerdi sanki ıslanacak bir yerimiz kalırdı acıktığımızı bile unuturduk çok zaman birilerini çağırırdı anası kimsenin gönlü oyundan ayrılmazdı karanlık olsa da çok geçmez pırıl-pırıl güneş ışığı apapbak[3] aydınlatırdı etrafı, kar sarı ışıklar yansıtırdı gözlerimizi kamaştırırdı[4] toprak hafiften buğulanır ortalığı bir toprak kokusudur sarar, topraktan buğular çıkardı uzaklarda biryerlerde ebemkuşağı[5] “-altından geçen oğlan kız, kız oğlan olurmuş” kızlar, oğlan olmaya iştahlı delikanlılar da bahtsızlığına “-anamdan kız doğardım, ben de şans olsa” diye hayıflanırdı ama erkekliği kimseye bırakmazlardı sanki kız olan birine rastlanılmış öyle de olsa beynimizde böyle bir tehlike vardı Dipnotlar [1] karabasan : kabus, geceleri görülen kötü rüyaların etkisinde kalmak, kabuslara neden olan kötücül hayali varlık [2] elcek: eldiven [3] apabbak: bembeyaz, tertemiz [4] gözün kamaşması: bakamaz, göremez olmak [5] ebemkuşağı: gökkuşağı, eleğimsağma Resim İçin Sn Ramazan Alyınay’a teşekkürler |
sonra tepeye çıkar onunla kayınırdık yani kayardık
hatırlattığın için teşekkürler tebrikler hocam