Karalar çökmüş dağına taşınadaha ne yazılır bir bebeğe silâh doğrultulursa ölmese bile çocuk korkuyu bilmese baksa öyle şaşkın şaşkın annelerinden ayrılırken bebeler sana ölüm yakışır artık ey dünya! öl be! karalar çökmüş dağına taşına inim inim inleyerek an’a dökülmek yaraşır ey hayat! kimin kanlı ellerindesin? değilken bir bebeğin bakışlarında ateş hattındaysa yaşamak söyle sen, kimin gözlerindesin? bebek gözlerde kül olur ç’öl toz olur savrulur insan bastığınız dağ taş, un ufak olur anneler nasıl vurulur yaşasa da bebeler ömürleri dağılır! şöyle bir çek kendini sorguya çocuk gözlerini takın, çocukça sevgileri giyin nelere sebep oldun sadece oturmakla kaç çocuk geldi çaldı kapını kapında nöbetçi sevgi aman zulüm girmesin içeri! heey! birleşemeyen milletler dağılın dünya yaşama oruç unutmuşlar geldikleri yeri kanlı bir bayrak sallanır üstlerinde! 21. 4. 2014 / Nazik Gülünay |