Yolcu
..
üşürdüm.. Geceleri kar yağardı, Altımı ıslatırdım Çamura saplanır, ayağımdan çıkardı Çaresizliğimdi yirik pabuçlarım Önlüğüm, çantam, kitaplarım, kalemim Ellerinkine benzemezdi, Olmadı ellerinki gibi koruyup sahiplenenim Ne de gülüşler samimi… Varsın olsun dedim, herkesten önce erdim menzile Nasıl da öğsemişim sarıldım.. öptüm elleri.. Bilmeden kim diye Çocukluğumu sevmişim Ömrümce çocuk, hala o çocuktum, Günlerden Hıdrellezdi muhtar, hacı, hoca tüm köylü unuttum.. Unuttum gelip gelmediğinizi Götürmeyin diyenler oldu, çalılar köklenmiş Gurbetteyim Farkı yok kimsenin, gelmiş gelmemiş geldim, gelmedin, gördün görmedim.. not: 07 Mayıs 2011 tarihinde düzenlediğim Hıdırellez Buluşması ardından köye ama en çok ömre bir bakış idi saygılar sunarım |