3- Elifçe /c - ne gezerhemi de valla hemide billa bana el evindeymişiyin gibi geli(r)di ha hurda kaş gün olmuş gedeli üsdelik bi tek gız evladıyın ya elimden bi işde gelmezdi da(h)a çocuğudum ya(hu)! daha dedim ya gözüm esger yolunda bi ağların bi ağların, me(ğe)rem bakar durun ö(y)le gayınbobamgilden yanna bi(r) habar, bi(r) mekdip, bi(r) selem; ne ğezer önüşlük “ı-ıh” deyemedim ya herkeş de, herkeş emme gayınbobamın etdiği çok gücüme getdiy ki eller gibi döğse-çarpsa kolumu ganadımı eğşese aklıma gelmezdi Allah var bobamdan eleriydi ıramatlık, aklım ileri-ğeri ermeyodu demek bi habar bi selem olmayınça hele varyana; içim içime sığmadı gabillenemedim hani fakıt; ne demeğ oldu hinci bu.. ne demek bi namıssızlığım mı oldu biri bişiy mi dediy ki deye uykum düne(ği)m gaşdı günnerce geceler boyu oyusam; gabiri cennet olasıca nur içinde yatasıca gaşını garartsa, iki de sırtıma dayağ atsa da bi zert gonuşsaydı da yüzüme garşı “hu” deseydi ya ne ğezer me(ğe)r(i)sem adamca(ğı)z o(ğ)lunun “-öldü” habarını evel-evelden kimbili(r) ne fakıt almışımış da! beni hıyallamasın deye içine atmışımış yaa ne bile(yi)n ben, hinciki ğibi esgerden bi habar mı geliyo, esgerde ölenin ölüsü mü geliyodu görmeyince insan yakışdırabiliyo mu görse bile yakışdıra bili(r) mi anam; i(n)san; gözlerine bakıp durduğu, gızgısını, havaslığını, sevisini, zevdasını, memninniğini gözünden okudu(ğu)n dağı deviri sandığın bobayiğit erine ölümü yakışdırı(r) mı hiş! ne ğezer.. aklıma file bi gelse ya Allah var gederkene bile eller gibi hiş ağlamak aklıma gelmedi sankı gonşu köye hızmata getmiş de! geli(r)kene bi eşek yükü odun edip öylene eve gelce(ği)miş gibi bi getdiy ki gediş o ğediş, ağşama gelceğmiş gibi yola bak dur geli(r) mi yılın yılı beklesen ne ğezer sonratdan aklıma ğeldi zahır esgere ğedenin gelme(ye)ceği esger anaları, esger yavıklılarıyna barabar herkeşine barabar bende ağıd etmeye başladım “hey onbeşli onbeşli serhet yolları daşlı onbeşliler gelmedi yarinin gözü yaşlı” ben bi ağlamaya başladım kiyne günnerce, aylarca çocuk da zati, marakımdan telef oldu ğetdi doğsa da; yaşasa filen ha belki beni bi meşgil ederdi “yadiger” gordum adını o(ğ)lan ossun gız ossun yeter kii ba(h)tıyer ossun derdim insan isdeme mi emme ne ğezer |