2- Elifçe /b - ne gezer
nişleyip ne goyosa dağda-daşda
bana bakar-bakar ağlar ben de kendi derdimi unudur, o ağladı deye başların a(ğ)lamaya.. yazzık adamca(ğı)z bi ğün beni annacına aldı da “-geliiin” dedi seğirtdim vardım da “-ey boba” dedim deli çocuğun taha yau “geliiin, gelin deği(l) de has-öz gızım” anacına dineldim “-hı” dedim bek eyi bi adamıdı sizden eyi olmasın gızlarından ayırmazdı beni herif esgere ğedince ayak ucunda yatırıdı beni de! adamca(ğı)z “gaşıyın üsdünde gözün var” dese, “dıkımı güçcük dut”, “gak ordan bi gupa su ver” “abdas(t) ala(yım)n ile(ğe)n getir” ya da ne bileyin “hurdan gak da, hora otur” dese ya ne ğezer.. emme gayınnam olcak garı o yok mu ooo gaşlarını garartdımıydı var ya donuz görmüşden beter olu(r)dum aklım depemden gederdi, ya öyle, o ğadar gorkuyodum kendi de zaten adı üsdünde Gara A(y)şa ay(h)! yere-ğöğe sığdırsa ya bi hortlayasıca, içime ilidir mi donuz mezerinde yatasıca açcık da onun uçu; gayın bobamın kölgesinden eğsilmezidim tarlaya nadasa, dağa oduna sanısın gelini deği güçcük gızıyın, gızı değil yavıklısıyın, eme onu aşıtlatdımıydı ye(r)ller yeyesice Gara Aşa etmediğini gomazdı ha ona da galmadı yalan dünne yanına kâr kalcag sandı ettiği gı biğün gün-dirlik verilme(z) mi ne ğezer de! onu deyceğdim, ıramatlık gayınbobam “-gızımmm! hinci ben seni güderin desem yalan ay aydın yol belli, evelallah genşsin da(h)a sen bobayın evine ğet, gene de atıvımayon, gene de sen benim evladımsın” .. “-va(h)! boba o nası laf” dedim emme içim “cııız” etdi, “-ı ıh” dediysem dee düşdük yola yüzüme bakmadan o öğnde ben arkada eletividi bobamgile de izinin üsdüne dönüvüdü gerisin geriye ha! şö(y)le galağalmışıyın olduğum yerde ardından baka-ğaldım geri dönüp baksa ya bi! ne ğezer Fotoğraf için Veli Dölek ve Nar Tanelerine TEŞEKKÜRLER |