vardı mutsuzluk dedi herkes buna
vardı ağaç kabukları şikayetçiymiş
yoktu ben onu bilmiyorum
sussak ve dikenleri uzasa günün
kim bilir hangi zamanın şarkısıydı

iyi göremeyen kuşun hatası
kanatlarındaki yara
ve şimdi nereye gidecekse
ertelenmiş olmasını düşünecek değil ya
havada sis çok
rüzgar keskin bir şarkı

bahtiyar baba asasını savurur
koşarken belli olmayan aktır
durdursan yalanları saplanacak üzerine
yeminler ediyor ne güzel dündü
dündü budala şarkı

taşın yosun tutmuş tembelliğimi desek
zelzele oyununda yatağını değiştirmiş ırmağı
ne çabuk unuttun zalim
farz et hala hayal her yanım
su gürül gürül köpükler dans ediyor
peşi sıra kederli şarkı

oyunların ucu kaçmış
cam kenarı bir izleme istasyonu
kapıların içinden geçen basit şeylere
tutunacak hali yok
hüzün boyalı bulut kadardı
tavanları süsleyen şakı.