Sazlar Çalınıyordu
seven yarıladığı yolu
görünce geri döndü yani sazlar çalınıyordu sessizliğin içine bakıyorduk sazlar çalınıyordu durgun kara sularına haber verdik tamburlar çalınıyordu içinde neşeli rüzgarların saçlarından geçişini hafife almadı beklemek düşünüyordu ağlamak ne demek imkansızlığın peşinde geri döndü çünkü avutulacak kalbin güncesinde kuşların sevgi dağıtan esintileri vardı döndü çünkü kayalıkları yutan dalgalar vardı sesim ne ince ve çirkin dedi kuş kuşku duydukça o ince ayrıntı bir el sarktı boynuna karşılığı gülmek olan bir el ve kaçışım ürkek ceylanların göğüne dudaklarına sinen sıcaklığı yaşıyor gece bir sis bulutunun sızısı kalır yarın karanlığı sönmüş eğlence ve bir selam altında dibe bakma öyle bakma çöken karanlığın kasveti ile sevgime. |
ezgime renk veremiyorum benim sesim çirkin.
nâ-gehân tarafından 4/4/2014 3:56:44 PM zamanında düzenlenmiştir.