göğe bakan kalem ucuYürek değil Kelime enkazı yitikliğin Bitince cümlelerin telaşlı kalabalığı Kapanınca aklın işgüzar ağzı Seveceğim Hem ne güzel! Bugün Biraz daha büyüdüm Sessizliğimin boyu uzadı. Hissettiler Yine de kibarlık edip anlamazdan geldiler Onlar Bunlar Şunlar Ötekiler Gidenlerin ardından dökülen suyun Islaklığını mı izlediler de buldular Özlenenlerin yerini bilmem Doldurdular boş kalan sandalyeleri üçer beşer Oysa Çağırılmayan yere Ya … Ya da… gider Derdi annem Bugün Biraz daha büyüdüm Ellerim çıtırdadı ve ayaklarım Nerde nasıl durulacağını anladım Dar gelen kapları yenisiyle değiştirirken Harita metoda geçen öğrenci heyecanıyla yazdım Boş ve geniş sayfalara Bugün Atlas kullanmayı öğrendim Yüzölçümü hesaplarıyla Aşılmayan dağların, denizlerin Tonu değişen renklerin Nasıl değiştirdiğini öğrendim İçimin coğrafyasını Bugün Çok büyüdüm çok Üstündeyim sanırken Üstümde olduğunu yeryüzünün Ve Asıldığını boynumdan Hiç birleşmeyecek yakaların Öğrendim Göğe bakıyordu kalemin ucu |