Yoğun
Tutulmalara tutulmuş açık kapıların esintisi;
Yağmurlar yolu yarı bile edememiş, Tüm kış masalları, çölde geçer olmuş ya; Şemsiyeliler, yangına öylece koşturuyor, Şemsiyeler mevsimleri seçer olmuş ya; Çepeçevre tüm kışı, alevler sarmalıyor. Ellerden düşmüyor körük, Sorguya çekseniz hepsi üzgün, Gülücükler gizlenirken herkesin kalbi kırık, Gelecekler uçup giderken, anlayışlar menfaate dönük, Ve duygu yoğunluğu kuşatmış şehirleri, Bir Kudüs, bir İstanbul, bir Viyana değil buralar, İnsanlığa yok, çerçeve olacak surlar. |