Beklemediği AndaHiç beklemediği anda Yıkılmaya başladı gönül duvarları Üzerine doğru devrildi ayrılığın enkazları Duyguları toz duman altında Tanımakta zorlanıyordu viran olmuş yüreğini Yaşadıklarına ağlayamıyor Bir damla yaş düşmüyordu yere Sanki hepsi düğümlenmişti gözlerinde. Elinden tuttuğu çaresizliğiyle iskeleye doğru yaklaştı Boş- boş seyrediyordu etrafını Ne aradığını neyi beklediğini bilmeden Demir parmaklıklara tutundu Ayakta duracak mecali yoktu Sendeledi Yalnızlar limanını terk etmeliydi Hadi dayan diyordu kendine Turnike önünde durdu Aşinaydı ayrılıp gidenleri görmeye Kararlıydı izin vermeyecekti hayatını yıkan endişelere . Birazdan demir alıp giden geminin içinde olacaktı Yolculuk vardı umuda Kiminin elleri boştu Bırakmışlardı anılarını iskelede Kiminin dertleri ağır olsa da külfet değildi yüreğine. Adına kader dediği yerlerden geçecekti Takılı kalmayacaktı geçmişinde Durmak yoktu dünde İçini kanatan ne varsa Tek- tek fırlatacaktı güverteden Geriye dönüp bakmadan uzaklaşıyordu Gözlerini ufuktaki hayal çizgisine odakladı Kollarını açıp Yeni dünyasına sarılmaya hazırlandı Bu kez hayatın bileğinden sıkıca tutup Hiç bırakmayacaktı. Yalnızlığıyla uzun uzadıya vedalaşmadan Oradan uzaklaştı Ağlıyordu silueti Duymazdan geldi yalvarmalarını Mutluluğa giden engelleri silip yok etti beyninden Kaçırmadan bu son seferi Demir alma vakti hemen. ‘’Yaşadıklarının muhasebesini yapmadan sil dünde kalanları İlk adımı sen at ve vakit şimdi bu zaman Hadi geç kalmadan ’’ Gamze YAĞMUR 03/03/2014 |