|| Bilir misiniz? bâbâlar kızlarına ellerini uzatırsa, Kızlar onu cehenneme kadar takip eder. Alıntı *
B ı r a k ı n Yağmasın yağmur. Ve gökyüzü ıslanmasın karanlığımla.
Hüzün taşarken toz bulutlarımdan Gözyaşı içirdim defalarca ellerime. Siz bilmezsiniz Ben üşüyünce çenesi düşmüş bir ölü olurum Annemin eteğinde.
Şimdi karanlık uğrar mı dersiniz gözlerime. Aylar / Mevsimler kapımdan geçmeyince Yalpalanmış dilimin Berduş halinden çığlık olurum size.
Yine d u y m a y ı n Telaffuzu olmayan cümlelerim ağırlaşıyor Boğazımın köprüsünde. İçimi gusletmeye hazırım ben Hücremden İblise bésmélé çekerek. Ya s i z?
**
Bâbâ nasıl yazılır (?) Hangi harften başlarsınız yazmaya Ne olur Bana bâbâ yazmayı öğret!
Yetimliğimin kimliğini sil şu hayatın aynasından. Bak hiçbir lisan doğurmuyor beni Ben dili kekeme gözleri kör bir çocukmuşum Körebe dedim yokluğunun sen ağrısına Kör ebe Yıllardır ondandır ya seni göremeyişim.
D o k u n u n Daha dili doğmamış dudaklarıma. Harf olun ‘’ â ‘’ dan ‘’ z ‘’ye ne varsa Beni yeniden siz yazın Kaderimin kundağında.
Öğrenmeliyim ki Tırnak diplerimden başlamalıyım seni yaşa(t)maya. Ömrüm ağrıyor! Kaybolmayı göze almış bedenim Tutun ellerimden.
Sahi kaç adıma denk düşer ahvalim Kaç ömre tamamlanır sensiz yudumladığım Boğazımda hıçkıran özlemin. Faili meçhul bir suretim var B ı r a k ı n dedim Hayallerimle oynamayın benim.
Bâbâ! Gökyüzü sen yoksun diye mi simsiyah Oysa benim hayalimde ki gökyüzü maviydi. Gözlerin gibi.
Ve yıllardır ayak diplerimde birikmişliğimle Çocukluğumu sattım geçen giden zamana Çünkü siz bilmezsiniz O taş duvarların, camsız evlerin kimsesizliği kadar Gölgesiz çocukluğumun içinde Bâbâ sözcüğünü duymadı kulaklarım. Ve şimdi Nerede sahipsiz bir ceset görsem bâbâm sanırım Çünkü benim bâbâm olmadı hiç.
Rüzgârların olmadığı yağmurların hüznünde Ağlasam diyorum Ben ağlasam bâbâ Yokluğunun Cehennemi gibi Varlığının Cennetine düşer mi ellerim? Ki parmak (y) aralarımın boşluğu kadar Acımasız bu hayat. Yaşanılacak yer değil.
Hadi beni yeniden doğur ânné Bâbâm tutsun e l l e r i m i. . .
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bana bâbâ yazmayı öğret şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Bana bâbâ yazmayı öğret şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
geçen akşam bir kıza tokat attığımda " seni babana söyleceğim" demişti, ben susuyorum baba, bu kadar mı korkulur babalardan, neden beni seninle korkutuyorlar baba, sen olsan, bana tüm yanlışlarım için bağırsan, yüzüme en ağır tokatını vursan, hiç acımaz, biliyor musun canım hiç yanmaz baba, sensizlik asıl bana en büyük tokat baba.. :(
yüreğinize sağlık, okurken gözlerimi nemlendiren bir anlatım ve anlam yoğunluğunda bir yazıydı. allah yüreğinize sabır versin şairem, sevgiyle kalın...
Şimdi karanlık uğrar mı dersiniz gözlerime. Aylar / Mevsimler kapımdan geçmeyince Yalpalanmış dilimin Berduş halinden çığlık olurum size.
Yine d u y m a y ı n Telaffuzu olmayan cümlelerim ağırlaşıyor Boğazımın köprüsünde. İçimi gusletmeye hazırım ben Hücremden İblise bésmélé çekerek. Ya s i z?
sevgili şiir dostum mükemmel bir paylaşım. Duygular hisler ve anlatımlar su gibi. aktığı bir zaman.işte o zamanın meyvesi olan. eseri Kutluyorum ve başarılarınızın devamını diliyorum. Selam ve saygılarımla.
al sürükle ruhumu lodos adımın ezber yerini kır hoyratça düşlerimi çoktan öldürdüm ki öksüzken rüyalarım sor bir defa sor kaç güneş battı kaç gün yeniden üzerime katil niyetiyle çöktü...
of kardeşim harika bir şiir okudum kaleminden...susmasın yüreğin...sonsuz tebriğim ve duamla
selam böylede kendine acı vermene bu kadar neden olan yannızlıkların olmalı hep kendinle hasaplaşmaların bitmeyen bir yoldur yannızlıklar an çak sen aşarsın kendi sınırlarını yardım bekleme insanlardan kendi dünyanın kapılarını açarsan burdan bir çıkış olur ançak sevgiyle kal çok hüzünlü bir şiir
ben susuyorum baba,
bu kadar mı korkulur babalardan,
neden beni seninle korkutuyorlar baba,
sen olsan, bana tüm yanlışlarım için bağırsan,
yüzüme en ağır tokatını vursan,
hiç acımaz, biliyor musun canım hiç yanmaz baba,
sensizlik asıl bana en büyük tokat baba.. :(
yüreğinize sağlık, okurken gözlerimi nemlendiren bir anlatım ve anlam yoğunluğunda bir yazıydı. allah yüreğinize sabır versin şairem, sevgiyle kalın...