Vicdan/SızıGelip kondu güvercin ellerine yıldızlardan kalma şiirdi gözleri suların en durusunda ak yüceydi benliği... Tâ ki toprağın sayfasını koparana kadar! Yaprakları eksik defterlerin kalmayan vicdanların mürekkebi bitmiş! Örtülmez artık virgül sayfalarda silinmez izleri kalemin... Kimseler anlamadı kokusunu Bakışı tohumdu Acıttığını kimseler bilmedi Aranır alnında güller Çığlık çığlığa biçildi toprağı Ananın feryâdı kurtar varlığımı..! Baygın türküler dillerde yakıp kül ediyor Geri ver umudumu, sevincimi, şarkılarımı bir de beşiğimi... Devran dönüyor terse duymaz seni bağır bağır Canı bedenlere bölen öfke Kâhır gelir ağır ağır Şimdi anasız babasız bebeler Ölür nice gençler Zincirler kelepçeler Vicdan kör ve sağır Zevki sefa içinde tepinen insan kanıyla beslenen tüten dumanın ateşiyle yan! Dilsiz yüreksiz kör savaş Çocuklara nasıl kıyar..! |
Şiir fon ve yürek mükemmeldi severek okudum ve dinledim
Kalemin yüreği alkışlıyorum
K u t l u y o r u m
_________________________________________________Selamlar